Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesinde 6 Şubat günü saat 04.17'de meydana gelen 7.7 büyüklüğündeki depremde nakliyecilik yapan Mehmet Çomruk ve eşi Hatice Çomruk (27) ile çocukları İhsan Mert (6), Yakup (3) ve 20 günlük Mehmet Alper Çomruk, Onikişubat ilçesi Şazibey Mahallesi’ndeki Ebrar Sitesi’nde yıkılan 7 katlı binanın enkazı altında kaldı. Çomruk çifti ile çocukları İhsan Mert ve Yakup Çomruk hayatını kaybederken, bebekleri Mehmet Alper sağ kurtarıldı. Sağlık durumu iyi olan bebeğe Mehmet Çomruk'un ailesi bakıyor.
Oğlu, gelini ve 2 torununu kaybeden Nuriye Çomruk, yıkılan binanın önünde oğlunun hatıralarını bekliyor. Nuriye Çomruk, "Deprem olunca köyden buraya geldik. Enkazın önünde iki araba vardı. Araçlardan dolayı kuzumuzu göremedik. Enkazı karıştırırken gelinimin elini gördüler. Diğer gelinim de çocuğun battaniyesini gördü. Enkazı elleriyle karıştırarak 20 günlük torunumu çıkardılar. Gelinimin üzerine de elbise dolabı düşmüş. Onu zor çıkardık. Aracı enkazın yanından çektiler. Aracı çekince oğlumu, iki çocuğunun üzerine kapanmış olarak bulduk. Nasıl dayanayım ben buna. Dayanamıyorum" diye konuştu.
'TORUNLARIM, OĞLUMUN KOLLARINDA ÖLMÜŞ'
Acılarının büyük olduğunu belirten Nuriye Çomruk, "Oğlum, gelinim ve 2 torunumu kaybettim. Birisi 3, diğeri 6 yaşındaydı. Ciğerim yanıyor. Ciğerimden ciğer, kuzumdan kuzu gitti. Nasıl yanmayayım? Onların hatıralarını almak için bekliyoruz. Kırmızı ve sarı montu vardı. İçinde 2 tane TIR'ının anahtarı ve evinde 50 tane altını vardı. Ev almayı düşünüyordu. Kendisi kirada oturuyordu. Oğluma dayanamıyorum. Çok kötü. Onlardan bize 20 günlük bebekleri kaldı. Sabah, akşam onunla konuşuyorum. Çok kötüymüş. Yandım tutuştum. Torunlarım, oğlumun kollarında ölmüş. Onları kucaklayım derken üzerine moloz düşmüş. Gelinim de ayrı odada ölmüş. Buraya bir hatırasını bulmak için geldim ama bir şey bulamadım. Beklemeye devam ediyorum. Yine de bekleyeceğim" dedi.
'TOPRAĞI KAZARAK 20 GÜNLÜK BEBEĞİ KURTARDIK'
Mehmet Çomruk'un ablası Melek Dokur ise şöyle konuştu:
"Gece uyuyordum. Evim müstakildi. Deprem olduğunda pencereler açıldı ve kapılar birbirine çarptı. Hemen çocuklarıma koştum. Çocuklarımın kapısının arkasına bir şeyler düşmüş. Kapıyı açmaya çalıştık. Çocukları kurtarıp aşağıya zor indik. Kendimi kurtardıktan sonra telefon ile kardeşimi arayabilmek için eve tekrar girdim. Yine sallandık. Kardeşimi ve eşini sürekli aramama rağmen ulaşamadım. 'Acaba yaşıyor mu?' diye bekledim. Telefona cevap vermiyordu. Komşulardan bir tanesi kardeşimin evinin bulunduğu yeri anlatarak 'yerle bir olmuş' dedi. O anda içime bir ateş düştü. Buraya geldiğimde kardeşimin binasının yıkıldığını gördüm. Kardeşimi enkazda aradığımız esnada bebeğin battaniyesini bulduk. Sonrasında beşiğini gördük. Hep birlikte toprağı kazarak 20 günlük bebeği kurtardık. Bebek şu an hayatta. Erkek kardeşimi, eşini ve 2 yeğenimi kaybettik. Çok acı verici. Psikolojimiz bozuldu, çok kötüyüz. Şu an onların hatıralarını bekliyoruz. Battaniye, yorgan ve çarşaflarını bulduk. Kendimizi onlarla avutuyoruz." ()
